Zaterdag 4 november om 08:30: De bel gaat en Willem en Christel staan bij ons (Marc en Karen) voor de deur voor weer een nieuw dansweekend. Deze keer rijden we met z’n 4-en naar Dresden. We hebben vorig jaar ook meegedaan in Dresden en vonden het toen een erg mooie wedstrijd. We hadden echter geen tijd om de stad te bekijken, dus deze keer maken we er een lang weekend van. Dresden ligt op ongeveer 685km van Scherpenzeel. Willem en Christel hebben er vanuit Dronten dan natuurlijk al wat kilometers op zitten. Maar de verdere reis verloopt gelukkig erg voorspoedig. Geen oponthoud dus mooi op tijd om op zaterdag onze rugnummers vast te halen in het Maritiem hotel. We kennen de weg. 😉
22 oktober 2017: onze dag begon vroeg. 5 uur(!) opstaan, voorbereiden en in de auto naar onze eerste NADB-wedstrijd in Almere. De weg naar deze wedstrijd begon voor ons enkele maanden geleden.
In mei 2017 begonnen wij met onze eerste les bij Herman en Michèle. Dat was letterlijk een nieuw begin: wij leerden opnieuw goed in de houding staan, de basispassen dansen en hoe je deze (quote van Herman) “zo normaal mogelijk kan uitvoeren”. Enkele lessen gingen voorbij en de wedstrijdkriebels begonnen op te komen. Dit is de reden dat wij ons in september hebben aangesloten bij het Love2Move Team.
Spannend, op naar onze eerste wedstrijden! Maar voordat het zover was, hadden wij nog wat andere voorbereidingen te gaan buiten het dansen om. Welke kleding doen wij bijvoorbeeld aan, hoe doen wij ons haar en welke make-up paste goed bij de kleding van Rosanne?
Buienradar adviseert om vijf minuten te wachten. We zitten in de auto op een steenworp afstand van de ingang van het topsportcentrum van Almere. Maar de auto lijkt wel in een wasstraat te staan. De lucht zit potdicht en niets lijkt erop dat het droog gaat worden. En toch is er na vijf minuten een moment om vrijwel droog de overtocht van geparkeerde auto naar de ingang te wagen. Handig die hulpmiddelen van tegenwoordig. Bij binnenkomst loop je eerst door het “mini NADB museum”. Op de tafel liggen dansbladen uit de tijd dat Tea en ik nog niet eens aan wedstrijddansen dachten. Leuk om door heen te bladeren en ik bedenk mij dat het jammer is dat we dit nu niet meer hebben. Aan de andere kant, het is er eigenlijk nog steeds … alleen nu in een heel andere vorm: website, nieuwsbrieven, sociale media, YouTube etc. Misschien hebben we nu nog wel meer. Ik denk niet dat we weer terug willen.
Verder lezen
8 oktober 2017: Het Nederlands Kampioenschap Classis Showdance. Bloednerveus stonden we (Tim & Désirée) langs de kant van de vloer voor de eerste ronde. Maar de reis van dit kampioenschap begon voor ons eigenlijk eerder, ongeveer 2 jaar eerder…
Op 15 november 2015 dansten wij de Holland Tullip Dance Classic in Ermelo. Na onze finale ronde was Tim aan het afkoelen. Even zitten en op adem komen en bij het opstaan ging het mis. In zijn voet zat iets niet lekker. Niets aan de hand was de gedachte en ondanks wat strompelen hadden we niet verwacht dat deze blessure zo een impact zou hebben. Na een aantal dagen strompelen en bezoek aan de huisarts werd Tim doorverwezen naar een fysiotherapeut. In overleg met Herman en Michèle ging hij naar Jorik, een vast begeleider van H&M tijdens hun actieve dansloopbaan.
Na een zalige zomervakantie met het gezin in Spanje hebben wij (Evert & Margriet) direct de draad weer opgepakt. De doelen voor dit jaar waren besproken in ons jaarlijkse planningsgesprek met Herman & Michèle en om die te halen moet er nog veel gebeuren. Dus hebben we lekker de zomer doorgetraind en goede lessen gehad. Wij hadden dan ook weer erg veel zin om de wedstrijdvloer op te gaan. Tijdens het uitpluizen van de WDSF en de NADB kalender viel ons oog op een wedstrijd in Praag. Mooie stad en na het bekijken van de foto’s van de wedstrijdzaal was de knoop snel doorgehakt. Op 17 september in Praag zouden we onze 1e wedstrijd dansen na de zomer.
Eindelijk weer een wedstrijd dansen……
Zoals iedereen waarschijnlijk wel weet kreeg ik, Nel, eind mei vorig jaar een blessure.
Een hevige pijn in mijn rug zonder enige aanleiding. Daarna volgde een lange weg via huisarts naar fysiotherapeut, manuele therapeut, orthopeed, neuroloog en uiteindelijk, omdat uit foto’s en MRI en diverse onderzoeken geen echte oorzaak kwam, de pijnpoli.
Al die tijd, het is inmiddels maart, heb ik niet fatsoenlijk kunnen zitten of een echte inspanning kunnen leveren.
Bij de pijnpoli kreeg ik een Tens-apparaat. Dit zou ervoor moeten zorgen dat de pijn door stroomstootjes werd overstemd. En wonder…. het werkte! Met het apparaatje kon ik ook weer dansen! De maanden daarvoor hadden we met Michèle kunnen werken aan een voor mij dansbare houding. Ook hebben we veel aan de techniek kunnen doen. Het was altijd maar een uurtje en dan nog één keer per week zelf wat trainen. Meer als één lange kant zat er niet in, dan ging het niet meer.
Afgelopen NK showdance zijn Erik & Désirée vice kampioen geworden van Nederland en daarom mogen zij nu Nederland vertegenwoordigen op het WK showdance in China!
We hebben deze zomer hard met elkaar gewerkt en alles is tot in de puntjes uitgewerkt en verzorgt. Désirée heeft zelfs dreads van Michèle in laten vlechten om er helemaal Avatar uit te zien 😉
Vrijdag is hun generale repetitie in Shengdu en zaterdag de dag van hun WK! Als je niets wilt missen wat Erik & Désirée doen in China, volg ze dan via onderstaande link: