Door Christel & Willem
Op zondag 17 maart hebben we voor het eerst mee gedaan met een NVAD wedstrijd in Kampen. We zijn momenteel bezig om onze conditie weer een beetje op peil te krijgen dus hoe leuk is het om dat tijdens een wedstrijd te doen op de locatie waar we regelmatig trainen. Bij binnenkomst was het even zoeken naar de Love2Move tafel en de rugnummers die al door iemand waren opgehaald. Uiteindelijk de tafel gelokaliseerd en daar kwam de coach van de Russische kinderen die ook namens Love2Move meededen aan de wedstrijd al naar ons toe met onze rugnummers die hij in zijn bezit had. Inmiddels waren Kees en Kirsten ook gearriveerd. Ze hadden zich ook ingeschreven voor de wedstrijd in dezelfde klasse als wij dus dat beloofde een leuke strijd te worden. Wel weer bijzonder om na ruim 25 jaar weer samen met ze op de wedstrijdvloer te staan.
Op zondag 17 maart hebben we voor het eerst mee gedaan met een NVAD wedstrijd in Kampen. We zijn momenteel bezig om onze conditie weer een beetje op peil te krijgen dus hoe leuk is het om dat tijdens een wedstrijd te doen op de locatie waar we regelmatig trainen. Bij binnenkomst was het even zoeken naar de Love2Move tafel en de rugnummers die al door iemand waren opgehaald. Uiteindelijk de tafel gelokaliseerd en daar kwam de coach van de Russische kinderen die ook namens Love2Move meededen aan de wedstrijd al naar ons toe met onze rugnummers die hij in zijn bezit had. Inmiddels waren Kees en Kirsten ook gearriveerd. Ze hadden zich ook ingeschreven voor de wedstrijd in dezelfde klasse als wij dus dat beloofde een leuke strijd te worden. Wel weer bijzonder om na ruim 25 jaar weer samen met ze op de wedstrijdvloer te staan.
Na wat indansen was het dan eindelijk zover dat de wedstrijd voor ons kon beginnen. Jan Postulart noemde alle rugnummers op van de serie en tot onze verbazing werd ons nummer niet genoemd. Dus na wat twijfel toch maar even wat van ons laten horen. We bleken op zijn lijst bij de S2 ingedeeld te zijn i.p.v. de S1. Naast dat Herman ons echt voor de S1 had opgegeven had het sowieso niet gekund want voor de S2 moet de jongste minimaal 50 zijn en dat ben ik nog niet. De fout werd hersteld dus konden we ons bij de andere paren op de vloer voegen. De voorronde werd in twee series gedanst dus we hadden lekker de ruimte en hadden ook tussendoor nog wat tijd om weer op adem te komen. Voor ons gevoel hadden we deze voorronde goed gedanst dus afwachten wat de jury er van vond. Toch altijd weer spannend wanneer je tegen paren danst waar je normaal gesproken bij de NADB niet tegen danst.
Bij de NVAD wordt niet vooraf bekend gemaakt of je direct doorgeplaatst bent, dus we hadden ons weer geprepareerd voor de herkansing. Er waren twee paren doorgeplaatst en tot onze vreugde zaten wij daar bij. Voor de conditie was een herkansing wel goed geweest, maar stiekem waren we toch wel erg blij met de directe plaatsing naar de finale.
Van de 10 paren die zich hadden inschreven bleef er een finale van 5 paren over. Ook Kees en Kirsten waren geplaatst dus de Love2Move-ers zijn weer samen ten strijde getrokken. Met de vele aanmoedigen van supporters langs de kant hebben we ons goed door de finale heen geslagen. Weinig last gehad van de wedstrijdvloer die wel wat krapper is dan wat we bij de NABD gewend zijn. En ook conditioneel redelijk goed vol kunnen houden. Uiteindelijk bleek het goed genoeg te zijn voor de 1e plaats dus wij waren hier super blij mee. Kees en Kirsten hebben een mooie 3e plaats weten te behalen. Om onze successen te vieren zijn we na de wedstrijd gezellig met z’n vieren naar de Chinees in Kampen geweest.
Alles bij elkaar hebben we een hele gezellige dag gehad. Leuke wedstrijd, veel lieve supporters en uiteraard een toplocatie, Meetpoint van Jolanda Ros in Kampen. Wat ons betreft voor herhaling vatbaar.