Door Osman & Renate
We zijn bij team Love2Move vooral bekend van de ballroomwedstrijden, maar daarnaast zijn we ook enthousiaste Boogie dansers. Dit doen we vooral voor ons plezier en ontspanning. We bezoeken dan ook regelmatig boogie party’s en geven af en toe zelfs een workshop om ons enthousiasme ook op anderen over te brengen.
Maar ja, we zijn wedstrijd dansers, dus dan wil je ook eens in wedstrijdverband zien hoe je dansvaardigheden zijn ten opzichte van anderen. Helaas worden er in Nederland geen boogie wedstrijden georganiseerd, dus moesten we naar België uitwijken. Al even geleden hadden we de wedstrijd van afgelopen zaterdag, op 23 september, dan ook alvast in onze agenda gezet.
Hoewel we al regelmatig boogie gedanst hebben, is het dansen van een wedstrijd tóch wat anders, en gingen we ook maar weer eens wat vaker naar de boogie club lessen in Geldrop. Improviseren is een van de belangrijke aspecten van het boogie (wedstrijd) dansen. Je weet immers niet welke muziek je krijgt, maar het is wel de bedoeling dat je op een highlight even iets speciaals doet (een break). Voor ons gevoel kenden we maar een stuk of 5 figuren die we regelmatig herhalen, maar toen we het gingen opschrijven kwamen we toch al gauw tot meer dan dertig figuren. Dus we hadden voldoende bagage in onze rugzak om naar het zuiden af te reizen.
Met een overnachting dicht bij de wedstrijdlocatie konden we ons relaxed voorbereiden op de wedstrijd dag. Het was een wedstrijd georganiseerd voor zowel boogie woogie als rock & roll. Voor ons even schakelen, want dit was toch wel even anders dan een ‘gewone’ wedstrijd van de NADB of WDC. Het was een onbekende locatie, geen time table (wel een soort volgorde), geen idee van de tegenstanders en er stond nog helemaal geen muziek aan. Ook stonden er tafels en bankjes als een soort ‘oktober fest’, en werden er zelfgebakken taartjes verkocht. Door al deze indrukken vergaten we ook bijna nog ons ‘rug’ nummer op te halen. Dat rugnummer hoefden we niet op te spelden, maar konden we voor ons op de grond neerleggen (ook weer nieuw).
Indansen kon op een klein bijzaaltje op een prachtige kale betonnen vloertje 😉. Naast ons deden in onze categorie nog 3 andere paren mee, waarmee we in de kleedkamer kennis konden maken. Daarbij moesten we al onze taalknobbels tevoorschijn halen. Hoewel het allemaal Belgen waren, werd er namelijk naast Nederlands ook Frans en Duits gesproken.
Onze wedstrijd werd gedanst over twee finales. Eerst een slow boogie en een uur later een fast boogie. Voor beide categorieën hadden we speciale kleding meegenomen. Hierbij kon Osman bij de slow ronde een mooi jasje gebruiken dat hij vorig jaar bij First Vintage Fashion van Jan Brummer had gekocht.
De muziek voor zowel onze slow als fast ronde zat helaas niet echt mee, want er waren niet veel highlights om te gebruiken. Het ene paar had meer geluk met de muziek dan het andere. We hebben toen toch maar wat break achtige figuren gedanst, om tóch te kunnen laten zien wat we in huis hadden.
Na het bekijken van de concurrentie, en ons gevoel na het dansen, hadden we verwacht dat we 2e of 3e zouden worden. Maar we wisten natuurlijk ook niet goed waar de jury op zou letten. Tijdens de prijs uitreiking waren we geen 4e, ook geen 3e en toen we hoorden “….en op de tweede plaats…..” viel de microfoon uit. Maar bij de herhaling hoorden we toch echt dat wij niet werden omgeroepen, en dus waren we eerste geworden!!! Super blij natuurlijk. Totaal niet verwacht. Wie weet doen we binnenkort nog een boogie wedstrijd mee, want het rugnummer teruggeven dat ging niet zomaar. Blijkbaar huur je bij die Belgische dansbond het rugnummer voor een heel seizoen. Dit nummer ligt nu thuis te wachten op wellicht een volgende keer…..