Door Johan
Op 31 oktober zet José een oproep op de Love2move app: heer gezocht voor de André Rieu kerstconcerten in het MECC in Maastricht. Meteen dacht ik: dat lijkt me wel erg leuk om aan mee te doen. Maar eerst even goed over nadenken. Maar dat duurde niet lang. Even mijn pak, dat nog in de kast hangt, passen. Gelukkig, ik ben niet te veel gegroeid. Snel contact met José opgenomen en niet veel later werd er geoefend. De choreografie is prima uitvoerbaar in de huiskamer en niet moeilijk. Je hebt genoeg aan een vierkante meter. Ook samen hebben we zo een paar keer geoefend, wat heel fijn ging, en er was een centrale training in Almere met zo’n 60 paren.
Vrijdag 8 december is het dan zo ver. Alle dansspullen worden weer bij elkaar gezocht en ingepakt. Op naar Maastricht voor de generale repetitie. Als je dan voor het eerst de zaal in loopt en de enorme ruimte ziet met het gigantische podium voor het orkest en ook nog 2 ijsbanen aan beide kanten er naast valt je mond open van verbazing. Wat is dit groot! Maar je hebt nog geen idee hoe dit zal zijn, gevuld met publiek ….
Die generale is al een hele belevenis. Vanaf het opkomen lopen tot het af “scatteren” wordt alles doorgenomen en als het niet perfect is, of een rij te snel of langzaam gaat moet alles nog eens opnieuw. Ten slotte is het naar de zin van de maestro. We mogen in de zaal plaats nemen en kunnen nog een stuk van de show zien.
De volgende dag, zaterdag, gaan we ’s morgens nog even Valkenburg in, waar we ook overnachten. Even genieten van de kerstsfeer daar. Daarna is het voorbereiden voor de eerste voorstelling. Al vroeg in de middag worden we in het MECC verwacht. Daar worden de rijen nog eens in de juiste volgorde gezet. De dames hebben een gouden of zilveren jurk aan omdat de wals waarop we gaan dansen “Gold und Silber” heet. Er zijn 4 rijen; in elke rij moet er afwisselend een gouden en zilveren jurk te zien zijn, maar ook in de rij er naast moet naast zilver in onze rij een gouden dame in de andere rij staan. Als dat is geregeld en iedereen zijn plaats weet begint het lange wachten, want deelnemen aan zo’n voorstelling betekent vooral héééél lang wachten. Maar het is het dubbel en dwars waard hoor.
We doen in de kleedruimte een kaartspelletje. Krijgen een warme maaltijd, kletsen wat met anderen en maken wat foto’s, onder andere met Erik en Désirée, die ook meededen ( en net als ik ook voor de eerste keer).
Het concert begint ´s avonds om 20.00 uur. Wij zijn het 2e nummer na de pauze, maar ruim voordat de pauze begint staan we in kostuum in de rijen klaar. Direct na de pauze loopt elke rij naar het startpunt. Nog even en dan…
We worden aangekondigd, de muziek begint te spelen en alle 4 rijen komen langs verschillende kanten in beweging. Wij lopen in de 4e rij, langs de tribunes langs een lange zijde. Als je de hoek om komt en de zaal vol met publiek ziet, krijg je echt kippenvel. Ongeveer 12.000 bezoekers zitten enthousiast te klappen, er wordt gefilmd met mobieltjes en iedereen kijkt je vol verwachting aan. Je probeert je zo goed mogelijk te concentreren, maar deze eerste keer is dat echt lastig. Je wordt enorm geïmponeerd door de grootsheid van het geheel, ondanks dat je al van velen hebt gehoord hoe het zal zijn. Het is eigenlijk niet te beschrijven hoe dit voelt.
Het orkest begint “Gold und Silber” te spelen en rij voor rij komt in beweging. De hele dans gaat een beetje in een roes voorbij. Hoewel het geheel ongeveer 6 minuten duurt, lijkt het na een minuutje al afgelopen en klinkt er een daverend applaus. Daarna “gaan we scatterend” af. Wat een belevenis. Nu even bijkomen en nagenieten.
We worden ontvangen in de pauze ruimte met flesjes water. Heerlijk. Na een poosje moeten we weer klaar staan. De “Schöne Blaue Donau” klinkt en hier mag je walsen met je danspartner, of iemand uit het publiek vragen met je te dansen. Een heel leuk onderdeel. Het is echt een beetje vrijheid blijheid nu. Heel ongedwongen. Heel leuk om iemand uit het publiek te vragen en even te dansen. Familieleden staan meteen klaar om hier filmpjes en foto’s van te maken. Mensen stralen van oor tot oor als ze met een danser mee mogen doen. Echt genieten dus. Je geeft zo veel plezier.
Na opnieuw een korte pauze voor ons begint dan het laatste deel van het concert. Hierbij worden modernere melodieën gespeeld en opnieuw kun je met publiek dansen. Echt heel leuk. Ook een polonaise komt nog langs en er is veel lol. Het is een groot feestje. Tenslotte komt er een eind aan de voorstelling. Langzaam schuifel je samen met het publiek naar de uitgang. Vandaar snel door naar de kleedruimte en omkleden. Er is nog een late night aftersnack voor alle deelnemers en daarna terug richting het huisje. Het is inmiddels al ruim 24.00 uur geweest. Nu uitrusten voor de herhaling van dit fantastische gebeuren morgen. Maar slapen is best lastig na zo veel indrukken.
Ik heb denk ik net zo veel genoten van dit spektakel als het publiek in de zaal, en tijdens de matinee voorstelling op zondag nog eens. En ondanks dat we nooit eerder samen hebben gedanst ging het prima en voelde het vertrouwd. We hebben een super weekend samen gehad dat is voorbijgevlogen.
Ik ben José heel dankbaar dat ze met mij dit avontuur is aangegaan, ondanks dat ik 4 jaar geen danspas heb gezet. De samenwerking was fantastisch, dansen voelde goed samen en het was heel gezellig.
Johan, José