Een nieuw concert met André Rieu

Door John & José
Zoals we in januari al schreven komt er nog meer aan voor ons bij de Rieu dansgroep. Dinsdag 11 februari begon onze reis naar BAHREIN. Nooit gedacht dat we daar heen zouden gaan om te dansen. Maar het is toch echt zo. Na een overnachting in een hotel bij Maastricht rijden we op woensdagochtend door naar het vliegveld van Luik. Hier staat een gigantisch grote Airbus klaar om ons samen met bijna 300 andere dansers en het orkest naar Bahrein te brengen.

Het instappen duurde iets langer dan verwacht dus een uurtje later dan de bedoeling was stijgen we op. De vlucht verloopt voorspoedig. Ongeveer 21.00 uur lokale tijd landen we op het vliegveld van Bahrein. In een razend tempo worden we daar door alle controles geholpen. We worden echt heel gastvrij ontvangen. Een grote bus brengt ons naar het hotel, een rit van ongeveer 40 minuten. Daar zouden we nog een hapje te eten krijgen. Dat hapje bleek een heel uitgebreid diner buffet te zijn. Heerlijk. Daarna ging vrijwel iedereen slapen, want het was een vermoeiende dag geweest.

Donderdag 13 februari:

De morgen en het eerste deel van de middag zijn we vrij. Met een groepje andere dansers besluiten we een klein taxibusje voor 12 personen te huren en naar de hoofdstad van het eiland te rijden om daar wat sightseeing te doen. Weer een hele ervaring. We lopen eerst langs de waterkant, waar allemaal zeer moderne, vrij hoge gebouwen staan. Daarna komen we meer in het centrum en gaan naar de soukh. Het is daar gezellig rondlopen met veel kleine winkeltjes die allemaal iets proberen te verkopen. Daarna brengt dezelfde taxi ons, zoals eerder afgesproken, weer terug naar het hotel.

Na de lunch in het hotel worden we naar het theater gebracht om de opstelling door te nemen. In tegenstelling tot wat we gewend zijn dansen we hier in het Al Dana amfitheater niet in lange gangpaden, maar op 4 ringen op verschillende hoogtes. Dat is dus even wennen. Hierna is ons programma nog niet afgelopen, want na het diner wat wij bij het theater krijgen komt de generale repetitie met het orkest. Daarbij wordt ook het op en aflopen geoefend, omdat ook dat door die ringen compleet anders is. Maar op een filmpje dat we later op de avond zien, ziet het er schitterend uit.

Vrijdag 14 februari:
Behalve dat het Valentijnsdag is, is dit de grote dag waar we op hebben gewacht, vanavond is het concert. Spannend, want hoe gaan de mensen reageren, vooral als we bij de toegiften vragen aan mensen uit het publiek om met ons te dansen. Maar voor het zover is blijkt dat meerdere dansers gedurende de nacht behoorlijk ziek zijn geworden. Ze moeten allemaal overgeven en hebben diarree. Er is een dokter van Rieu bij ons in het hotel gekomen en die heeft veel werk. De oorzaak is onbekend. De meeste mensen knappen in de loop van de dag wel weer voldoende op om toch ´s avonds mee te kunnen dansen. Maar dit lukt niet iedereen helaas. Hierdoor ontstaan er gaten in de opstelling dus als we in de loop van de middag zijn aangekomen bij het theater nemen we die nog een keer door. En voor alle problemen wordt een oplossing gevonden. Nu dineren en wachten tot we aan de beurt zijn.

En dan weet je niet wat je ziet. Het theater zit tot boven aan toe vol. Als we binnenkomen is men al direct heel enthousiast. Dansen in de open lucht is toch wel weer een heel andere ervaring. De choreo (dezelfde als met de kerst) gaat prima. We genieten er zelf weer net zo veel van als het publiek. Bij de Schõne Blaue Donau en de toegiften vragen we publiek net zoals we gewend zijn mee te dansen. En velen komen in actie. Hun cultuur is weliswaar anders dan de onze, maar in muziek en dans konden we elkaar prima vinden. Er ontstaat een geweldige sfeer, iedereen lacht en danst. Veel te snel is het dan ineens weer afgelopen. We verlaten het theater en als we buiten langs de tribunes terug wandelen krijgen we nog volop applaus.
Vermoeid rijden we met het busje terug naar het hotel en daar wacht ons nog een verrassing. Namens de directie van het hotel wordt ons nog een afterparty aangeboden. Velen van ons zien pas in de late uurtjes hun bed. Maar de volgende dag moeten we weer vroeg op: om 08.30 uur vertrekken de bussen al naar het vliegveld.

Zaterdag 15 februari:
Half tien staan we op het vliegveld. Opnieuw in een razendsnel tempo gaan we door de check in. Best knap om meer dan 300 dansers, rolstoelers en orkestleden in zeer korte tijd aan een boarding ticket en door alle veiligheidscontroles te helpen. Dan weer wachten en de vlucht terug. Het is nu zeer rustig in het vliegtuig. Velen doen nog een oogje dicht. Het was vannacht toch wel erg laat…. Als we in Luik het vliegtuig verlaten speelt de vliegtuigcrew (die ook het concert hebben bijgewoond en ze vonden het geweldig) het afscheidsliedje waarop wij altijd de zaal verlaten (Adieu mein kleiner Gardeoffizier). Heel leuk om zo afscheid te nemen.
Nu nog naar huis rijden en dan gaan nagenieten. Wat hebben we een fantastische ervaring gehad. Om nooit te vergeten!
José en Johan