Désirée is begonnen met stijldansen bij Dansschool Parmentier in Amersfoort toen ze 16 was, zonder vaste danspartner (want die haakte af vlak voor de start van het seizoen). Het was altijd erg gezellig in de school en na een ruim een jaar vroeg Robert haar om samen DMN wedstrijden te gaan doen, toen vooral nog in sportzalen. Fanatiek deden we mee.
Toen verscheen Tim op het toneel, of eigenlijk op het schoolplein. Ze kregen verkering en Désirée kreeg Tim met veel moeite mee naar de dansschool, om te kijken…. Maar al die jongens die met zijn net verworven vriendinnetje dansten, was natuurlijk maar niks! Dus toch maar voorzichtig een basispasje quickstep en chachacha, zodat hij haar ook af en toe over de vloer kon ‘leiden’. Het virus sloeg al snel toe en Tim begon in het tweede jaar aan een cursus bij Parmentier.
Ook hij natuurlijk naar de wedstrijden, dames genoeg zonder partner in de school, dus al snel had hij Sanne aan de haak geslagen. Na een jaar naar elkaar kijken op de wedstrijden, besloten we dat het toch echt leuker zou zijn om dit samen eens uit te gaan proberen. Privélesjes bij de danslerares, Sandra Bakker, in zowel ballroom als latin.
Na een paar jaar accepteerden we dat we niet in de wieg gelegd waren voor de latin en dansten we alleen nog ballroom. In 2007 en in 2008 werden we 2e in de ranking van de hoofdklasse DMN en aangezien er steeds minder paren zich aanmelden (soms waren we het enige paar in de hoofdklasse), zochten we naar een nieuwe uitdaging. Bij de NADB vonden we die al snel. We waren wel wat huiverig door alle verhalen van heftige competitie om daadwerkelijk te starten. Onze dansleraar Peter Poot gaf ons het advies om op zoek te gaan naar een trainer die actief in de wedstrijden staat, zijn tip was Henk Peter Vos uit Nijkerk. Na één telefoontje konden we dezelfde week nog terecht om met de spreekwoordelijke oren te klapperen van alle informatie!
Enthousiast en met nieuwe energie begonnen we eind 2008 bij de NADB in de nieuwelingen klasse. Ook bij deze bond hebben we het erg naar onze zin en kunnen genieten van alle sterke paren die meedoen. Dit motiveert ons om verder te komen. Dit brengt ons ook op de reden om aan te sluiten bij het L2M team. We merken dat we op zoek zijn naar een teamgevoel, samen kun je meer dan alleen en vaak is het nog gezelliger ook.
Afgelopen jaar hebben we weinig gedanst, na het meedoen in mei in Blackpool ontstonden er allemaal plannen, maar de stap om die te realiseren kwam niet. We hopen in L2M een stok achter de deur te vinden, nieuwe motivatie, gezelligheid, betrokkenheid, kennis, plezier, saamhorigheid (ja we verwachten nogal wat ;D).
Verder assisteren we op onze eigen dansschool al een aantal jaar met veel plezier bij een aantal lessen en mochten we al een paar keer een (kerst-) show verzorgen. Stiekem is dit laatste ook een ambitie die ons niet loslaat, wellicht toch een keer meedoen aan de freestyle…?